De zeven eigenschappen van effectief leiderschap, of eigenlijk de zeven gewoonten van effectief leiderschap. Dat zou een kloppende vertaling zijn en ook beter passen in de geest van wat Covey ons probeert te vertellen.
Gewoonten gaan over handelen – eigenschappen zijn passief.
Voor een goede samenvatting verwijs ik graag naar dit artikel: De zeven eigenschappen van effectief leiderschap, door Stephen Covey.
Ik wil een punt maken voor het lezen van Covey en tegen het lezen van andere managementtitels. Natuurlijk niet allemaal. Maar serieus, laatst heb ik een boek gelezen dat er op neerkwam dat sommige regels in organisaties overbodig zijn.
Echt?
Ja echt. En ik wil niet afgeven op dat boek: het idee is goed, in de zin dat veel organisaties er goed aan zouden doen om hun regelmatigheid op te schonen. Maar het boek doet weinig in de zin van wat we wél moeten doen. Wat moet de organisatie wél gedaan krijgen? Hoe krijgen we mensen wél gemotiveerd?
Als we dat helder hebben, valt veel van wat we niet moeten doen vanzelf op zijn plaats.
Covey is hier een mooie sleutel. Hij vertelt je om pro-actief te zijn, om je loopbaan en leven te plannen door een beeld te hebben van waar je heen wilt en om daar je dagelijkse/wekelijkse acties op in te richten. Om maar eens te beginnen.
Covey is pittiger dan veel andere management auteurs omdat hem lezen iets van je vraagt. Je moet zelf nadenken wat je wilt, wat bij je past, wat voor je werkt, hoe hoog je je ambities legt. Daarom is hij ook juist de moeite waard. Hij zet je aan het denken, steeds opnieuw. Hij dwingt je om kritisch te zijn en keuzes te beoordelen en te herzien.
Organisaties kunnen hier ook het nodige van leren. Staat de organisatie pro-actief in de markt? Wat is het organisatie doel? Welke rol spelen ondernomen activiteiten binnen dat doel en die markt?
Veel liever dan nóg een managementtitel zou ik met een groep HR managers of HR directeuren praten over de richting die hun organisatie inslaat op dit gebied.
Executive-HR-thoughts 